صاحب و خانه

مصطفی فیلمساز ایرانی در فیلم صاحب و خانه با عوارض عاطفی مهاجرت بسیاری از اعضای خانواده و دوستانش در سال های اخیر دست و پنجه نرم می کند. شرایط کنونی او و مادر پیرش صاحب را مجبور می کند تا در چشم انداز در حال تغییر زندگی خود حرکت کنند. مصطفی از طریق مصاحبه های صمیمی و آرشیو به عوامل سیاسی اجتماعی و اقتصادی می پردازد که ایرانیان را به جستجوی زندگی جدید در خارج از کشور سوق می دهد. او امیدها و ترس های کسانی را که می روند همراه با درد دل و پایداری کسانی را که می مانند تسخیر می کند. گفتگوهای او با مادرش صاحب پیچیدگی های لایه ای اشتیاق و فقدان و عشق را آشکار می کند.

مصطفی در حالی که احساس سرخوردگی و تنهایی خودرا دنبال می کنددر مستند سازی این داستان ها حس هدفمندی جدیدی پیدا می کند. فیلم او تبدیل به رسانه ای برای بیان مبارزات خاموش بسیاری از خانواده های ایرانی می شود و پلی بین آنهایی که رفته اند و آنهایی که مانده اند ایجاد می کند.