محمد بسیجه ،ملقب به بیجه .تا چند روز بعد از دیدن این مستند ،هر وقت نگاهم به پسر ده ساله ام میافتاد احساس ترس و نگرانی نا خود آگاه به سراغم میامد .فکر اینکه چنین انسانهای دیو صفتی شاید در همین حوالی من و شما زندگی میکنند همه تن و بدنم را میلرزاند.و نگاه دقیقتر اینکه ،بسیجه در همه بازجوییهایش از عدم محبت پدری صحبت میکند .از اینکه بارها از پدرش کتک خورده ،از اینکه اصلا با پدرش احساس دوستی و نزدیکی نمیکرده،و اینکه بارها از ترس پدر و کتکهایش حتی به موضوع تجاوز به خودش هم نزد پدر اشاره ای نکرده .شاید برای من مهمترین پیام این فیلم این باشد که همواره سعی کنم با فرزندانم رفیق باشم و با وجود گرفتاریهای متداول این روزهای زندگی باز هم سعی کنم اوقاتی را با فرزندانم به گپ وگفت و صحبت وتفریح بپردازم . به قول قدیمیها تا چشم بر هم بزنی باید پسرت را داماد و یا دخترت را عروس کنی ،کاش بتوانم پدر خوبی برای دلبندانم باشم .این روزها و با دیدن این مستند مهمترین دغدغه زندگیم همین است وبس .