انفجار بزرگ

این اثر یک اقتباس آزاد از داستان انفجار بزرگ از مجموعه نیمه تاریک ماه به قلم هوشنگ گلشیری است. پیرمردی تنها و کم توان در راه‌رفتن به نام فضل‌الله، زندگی خود را با دل‌خوشی‌های کوچکی معنا می‌بخشد و روزمره خودرا با مکالمه با همسرش که حضور ندارد می‌گذراند. اطرافیان توجهی به او ندارند و ارتباط‌هایش محدود به تماس‌های تلفنی روزانه‌ است. اما شبی، صدای سه‌‌تار همسایه که یکی از دلخوشی‌های او است خاموش می‌شود. او که دلبستگی عاطفی عمیقی به این لحظه دارد، از همسایه‌ها پیگیر ماجرا می‌شود و متوجه اسباب کشی صاحب صدای سه تار می‌شود. با حذف شدن این صدا از روزمرگی‌اش، فضل‌الله دچار خلأیی درونی می‌شود و تلاش می‌کند معنای تازه‌ای برای زندگی‌اش بیابد و از آهنگی که از رادیو می‌شنود الهام می‌گیرد و در تماس‌هایش، شروع به پخش خبری می‌کند که: دو نفر قرار است درمیدان مینودر برقصند و مردم برای پیوستن به آن‌ها جمع خواهند شد. تلاشی برای خلق لحظه‌ای تازه و زنده کردن امید. شوقی کودکانه در دل او زبانه می‌کشد. با تمام سختی‌ها خود را به میدان می‌رساند، اما هیچ‌کس آنجا نیست.